Wisława Szymborska (1923 /2012) : Psaume / Psalm
Wisława Szymborska, 2003, fot. Anna Kaczmarz / East News
Psaume
Ô, combien perméables sont les frontières humaines !
Voyez tous ces nuages qui passent, impunément,
ces sables du désert filant d’un pays à l’autre,
ces cailloux des montagnes pénétrant chez l’ennemi
en d’insolents sursauts !
Est-il besoin de prendre un à un les oiseaux
qui volent ou qui se posent sur la barrière baissée ?
Ne serait-il qu’un moineau, et voilà que déjà
sa queue est limitrophe, et son bec indigène.
Et puis, qu’est-ce qu’il gigote !
Parmi les innombrables insectes je m’en tiendrai à la fourmi
qui, entre le pied droit et le pied gauche du douanier,
ne se sent pas tenue d’avouer ses vadrouilles.
Oh, saisir d’un regard cette immense confusion,
sur tous les continents !
N’est-ce pas là le troène qui, de l’autre côté du fleuve
infiltre illégalement sa cent millième feuille ?
Et qui d’autre, pensez-vous, que la pieuvre aux longs bras
viole les sacro-saintes eaux territoriales ?
Comment peut-on parler de l’ordre dans tout cela,
s’il n’est même pas possible d’écarter les étoiles
pour que l’on sache enfin laquelle brille pour qui ?
Et que dire de l’insubordination du brouillard !
Et des poussières des steppes sur toute leur étendue,
comme si l’on n’avait pas tracé une ligne en son milieu !
Et ces voix qui résonnent sur les ondes serviables :
pépiements séducteurs et allusifs glouglous !
Seul ce qui est humain peut nous être étranger
Le reste c’est forêts mixtes, travail de sape et vent.
Traduit du polonais par Piotr Kaminsky
In, « Wistawa Szymborska : De la mort sans exagérer /
O smierci bez presady »
Wydawnictwo literackie, Krakow,(Poland), 1997
Psalm
O, jakże s, jakże są nieszczelne granice ludzkich państw!
Ile to chmur nad nimi bezkarnie przepływa,
ile piasków pustynnych przesypuje się z kraju do kraju,
ile górskich kamyków stacza się w cudze włości
w wyzywających podskokach!
Czy muszę tu wymieniać ptaka za ptakiem jak leci,
albo jak właśnie przysiada na opuszczonym szlabanie?
Niechby to nawet był wróbel - a już ma ogon ościenny,
choć dzióbek jeszcze tutejszy. W dodatku - ależ się wierci!
Z nieprzeliczonych owadów poprzestanę na mrówce,
która pomiędzy lewym a prawym butem strażnika
na pytanie: skąd dokąd - nie poczuwa się do odpowiedzi.
Och, zobaczyć dokładnie cały ten nieład naraz,
na wszystkich kontynentach!
Bo czy to nie liguster z przeciwnego brzegu
przemyca poprzez rzekę stutysięczny listek?
Bo kto, jeśli nie mątwa zuchwale długoramienna,
narusza świętą strefę wód terytorialnych?
Czy można w ogóle mówić o jakim takim porządku,
jeżeli nawet gwiazd nie da się porozsuwać,
żeby było wiadomo, która komu świeci?
I jeszcze to naganne rozpościeranie się mgły!
I pylenie się stepu na całej przestrzeni,
jak gdyby nie był wcale wpół przecięty!
I rozlegnie się głosów na usłużnych falach powietrza:
przywoływawczych pisków i znaczących bulgotów!
Tylko co ludzkie potrafi być prawdziwie obce.
Reszta to lasy mieszane, krecia robota i wiatr.
Wielka liczba
SW ,, Czytelnik”, Warzawa (Poland), 1976)
Voir aussi :
Une voix dans la discussion sur la pornographie / Głos w sprawie pornografii (21/01/2017)
Haine / Nienawiść (26/02/2017)
Monologue pour Cassandre / Monolog dla Kasandry (04/04/2017)
Impressions théâtrales / Wrażenia z teatru (12/07/2018)
Ca va sans titre / Może być bez tytułu (12/07/2019)
La femme de Loth /Żona Lota (12/07/2020)
Prêt-à-vivre / Życie na poczekaniu.(12/07/21)
Le terroriste, il regarde / Terrorysta, on patrzy.(14/07/2022)
Fin et début / Koniec I początec (11/07/2023)
La première photographie d’Hitler / Pierwsza fotografia_Hitlera (04/07/2024)